Ik reed net op mijn brommer naar huis, aangezien ik even op visite was geweest bij mijn opa en oma. Dus ik reed over de brug, inmiddels bijna thuis en kwam uiteindelijk in een straatje waar je niet doorheen mocht met de auto. Dus ik rijd daar over het algemeen vrij hard doorheen, maar ik zag een fietser, dus remde ik wat af. Natuurlijk was het weer zo'n oud ventje, die niet normaal kan rijden, zelfs niet op zijn fiets.
Meneer slingerde de hele tijd van rechts, naar links, naar rechts, naar links en uiteindelijk weer naar rechts. Dus ik dacht; inhalen natuurlijk! Dus ik ga weer wat harder rijden, maar wat blijkt?
Meneer slaat opeens linksaf. Gaat al midden op de weg rijden, terwijl hij ziet dat ik hem wil inhalen, en slaat opeens zijn hand uit en rijdt verder linksaf. Dus ik rijd die man bijna aan, scheld hem voor al het mogelijke uit, en hij kijkt MIJ vuil aan.
Waarom heb ik nou zo'n groot vertyfte hekel aan oude mensen (niet allemaal, maar het grootste gedeelte)?
Precies, omdat ze verdomme denken overal voorrang te hebben. Zelfs op een gewoon trottoir, waar geen zebrapad is, lopen ze volop over straat, en verwachten ze dan maar dat een auto of wat dan ook ervoor stopt. Maar, daar heeft dus het verkeer voorrang, en dus rijd ik gewoon door daar. Ze wachten maar even hoor.
Klacht: Oude mensen denken overal voorrang te hebben omdat ze ouder zijn en anders gaan ze zeuren dat de jeugd van tegenwoordig geen respect voor ze hebben.
That dude there. I need his prosthetic leg.